တုတ္တစ္ေခ်ာင္း၏ အတၳဳပၸတၱိ . . . ♥♥ ေမာင္သစ္ဆင္း

တုတ္တစ္ေခ်ာင္း၏ အတၳဳပၸတၱိ . . . 

 ♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ေမာင္သစ္ဆင္း

ၿဖစ္ရပ္ ( ၁ )

ကေလးငယ္သည္ လြယ္အိတ္ကိုေ၀ွ႕ရမ္းလွ်က္ အိမ္ရွိရာသို႕အေၿပးလာေန၏။လမ္းတြင္ ေတြ႕သမွ် ေရအိုင္ငယ္၊ရြံ႕ ကြက္ ္ငယ္ တို႕ကို လႊားခနဲ လြားခနဲ ခုန္ေက်ာ္၍လာသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ အေပ်ာ္ၿဖင္႕ ၀င္းပေန၏ ။အိမ္သို႕ၿမန္ၿမန္ သူၿပန္ေရာက္ ခ်င္ လွၿပီ၊ အားရ၀မ္းသာၿဖစ္သြားၾကမည္႕ မိဘတို႕၏ ပီတိမ်က္ႏွာကို ၿမင္ခ်င္လွၿပီ ။ဒါမွ ငါ့သား..ကြ ဟူေသာ အေဖ၏ခ်ီး မြမ္းသံကို ၾကားခ်င္လွၿပီ။ၿပံဳးရယ္လွ်က္ရွိေသာ အေမ၏ အနမ္းေႏြးေႏြးကိုခံယူခ်င္လွၿပီ။ ကေလးငယ္သည္ ေၿခလွမ္းမ်ားကို အရွိန္ပိုၿမွင္႕လိုက္သည္။

ေရွ႕မွာ အိမ္ကိုၿမင္ေနရၿပီ ။

အိမ္ေရွ႕တြင္ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္႕ တစ္ေပခြဲခန္႕ၿမင္႕ေသာ ပုဏၰရိပ္ပင္တန္း ကို သူခုန္ေက်ာ္လိုက္၏ ။ခါတိုင္းဘယ္လိုမွ မလြတ္ဘဲ သစ္ခက္သစ္ညြန္႕တို႕ကိုေၿခဖ်ားၿဖင္႕ ခတ္မိၿမဲ ၿဖစ္ေသာ္လည္း သည္ေန႔အဖို႕လံုး၀ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ ၿဖစ္ သြားသည္႕အခါ သူ အံ႕ၾသသြားေလသည္။သို႕ရာတြင္ ၾကာၾကာ မအံ႕ၾသနိုင္ဘဲ အိမ္ေပၚသို႕တဒုန္းဒုန္းေၿပးတက္သြားခဲ႕သည္။ ပါးစပ္ကလည္း အေဖေရ…အေမေရ ဟုေအာ္ေခၚလာခဲ႕၏ ။

အေဖသည္ ဧည္႕ခန္းထဲက ပက္လက္ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ေနသည္။ ဆူညံစြာေၿပးတက္လာသည္႕ သားၿဖစ္သူကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္၍ ၾကည္႕ေန၏ ။ ကေလးငယ္သည္ ဖခင္ကိုၿမင္ေသာအခါ အေၿပးကေလးခ်ဥ္းကပ္သြားေလသည္။

အေဖ… ကြ်န္ေတာ္ေလစာေမးပြဲေအာင္တယ္ဗ်၊ သိလား

ဟင္ ဟုတ္လား၊ တယ္ေတာ္ပါလား၊ လာစမ္းပါဦးကြ

အနီးသို႕ေရာက္သည္ႏွင္႕ အေဖ၏ လက္တစ္ဖက္ေၿမာက္တက္သြားသည္ကို ရိပ္ကနဲ ၿမင္လိုက္ရ၏ ။ မေရွးမေႏွာင္းပင္ ၿဖန္းခနဲ အသံႏွင္႕အတူ သူ႕နားရင္းမွာ ပူကနဲခံစားလိုက္ရၿပီး မ်က္စိထဲမွာ ၀င္းခနဲၿဖစ္သြား၏။ ကေလးငယ္၏ ဦးေခါင္း သည္ေရွ႕သို႕ခနဲက်သြားေလသည္။

မယံဳနိုင္စြာ၊ထို႕ေနာက္ ထိတ္လန္႕စြာ ေမာ႕ၾကည္႕မိေသာအခါ အေဖ၏ အနီေရာင္မ်က္ႏွာကို ၿမင္လိုက္ရသည္။

ေအာင္ ရံုနဲ႕ ဘာလုပ္ရမွာလဲ

ကေလးငယ္သည္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား၊မ်က္လံုးအၿပဴးသား ႏွင္႕ ေမာ႕ၾကည္႕ေန၏ ။ႏွဳတ္ခမ္းမ်ားတုန္လႈပ္စ ၿပဳ လာ သည္။

ေဟ႕ေကာင္.. ငါေမးေနတယ္ေလ၊ ေအာင္ယံုနဲ႕ မင္းဘာလုပ္မွာလဲ

ကေလးဆီမွ ေၿဖသံအစား ရႈိက္သံတစ္ခ်က္ ထြက္လာ၏။ အေဖသည္ ဘီဒိုေပၚက ၾကိမ္လံုးကိုဆြဲယူလိုက္သည္။

ေမးမေနပါနဲ႕ရွင္ ၊ဒီေလာက္ အေဆာ႕မက္ေနမွေတာ႕ ထိပ္ဆင္႕ဘယ္ခ်ိတ္ပါ႔မလဲ၊ ေၿပာစမ္း… ပထမ က ဘယ္သူရ လဲ၊ ေမမီစိုးမဟုတ္လား

အိမ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ မိခင္ၿဖစ္သူ၏ အသံၿဖစ္သည္။ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ က်ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ကေလးငယ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္႕အခါ အေမက တစ္ခ်က္မဲ႕လိုက္၏ ။

ဟင္း..သူ႕အေမနဲ႕ေစ်းထဲေတြ႕ရင္ တမင္စကားစပ္ၿပီး ၾကြားဦးမွာ၊သူမ်ားၾကြားတာခံရဦးမယ္။ေတာက္….

ကိုင္း…လာခဲ႕စမ္း၊ဟိုဘက္လွည္႕

တင္ပါးေပၚသို႕က်ေရာက္လာေတာ႕မည္႕ ၾကိမ္လံုးကို အသက္ေအာင္႕ငံ႕လင္႕ေနသည္႕ ကေလးငယ္၏မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္မဲ႕ မ်က္လံုးေသမ်ားၿဖစ္ေနေလသည္။

ေမးခြန္း…….ကေလးမွာ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္စိတ္၊မိမိကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားစိတ္ နည္းပါးသြားၿပီး ညံ႕သည္ထက ္ညံ႕ လာလွ်င္ကေလးေၾကာင္႕ပါလား….မိဘေၾကာင္႕ပါလား……..

ၿဖစ္ရပ္( ၂ )

----------------

 

ၿဗန္း…ၿဗန္း

စားပြဲေပၚ ၾကိမ္လံုးက်သံေၾကာင္႕ သူငယ္တန္း (ခ)သည္ ရုတ္ခ်ည္းၿငိမ္ဆိတ္သြား၏ ။ငါးႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ ္တို႕ သည္ မ်က္လံုးကေလးမ်ား၀ိုင္းကာ ဆရာမကိုၾကည္႕ေနၾက၏ ။

ဆူလ်ခ်ည္လား၊ ပါးစပ္ေတြပိတ္၊စာအုပ္ေတြဖြင္႕ ၊ဒါ အိမ္မဟုတ္ဘူး ။ ေက်ာင္းေက်ာင္း

မ်က္ႏွာတင္း၍ ေလသံမာေသာ ဆရာမသည္ ၾကိမ္လံုးကို စားပြဲေပၚသို႕ အသံၿမည္ေအာင္ ပစ္တင္လိုက္သည္။

ကဲ….အားလံုး ဏ ၾကီး တစ္မ်က္ႏွာ ေရးၾကရမယ္။အခု အခ်ိန္အတြင္း ၿပီးေအာင္ေရးရမွာေနာ္။ေနာက္ ထပ္တစ္မ်က္ႏွာကို အိမ္စာ လုပ္ခဲ႕ၾကရမယ္။ၾကားၾကလား၊ကိုင္း…ေရးၾကေတာ႕

တစ္ခန္းလံုး တိတ္ဆိတ္လွ်က္ရွိသည္။ စာအုပ္ေတြေရွ႕မွာထားကာ ခံုေတြေပၚ ကေလးငယ္မ်ားၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေတြ ထိုင္ေနၾကသည္။လက္ကေလးေတြကလြဲ၍ သူတို႕မလႈပ္ရွားနိုင္ၾက။ မလႈပ္ရွား၀င္႕ၾက။

ဒုတိယခံုတန္းအစြန္းမွ ေမမီစိုးသည္ သူႏွင္႕ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ တစ္ဖက္ခံုစြန္းမွ စည္သူေအာင္ ဏ ၾကီးအေရးမွား ေနေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရ၏။ သူကစည္သူေအာင္ ကိုတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္သည္။

စည္သူေအာင္ …စည္သူေအာင္  နင္ေရးတာမွားေနတယ္။က ၾကီးၿဖစ္ေနတယ္

စည္သူေအာင္သည္ တစ္ခ်က္လွည္႕ၾကည္႕၏။ သူ႕မ်က္ႏွာမွာစိတ္ရႈပ္ေထြးေနပံုရသည္။

ေဟာဒီမွာ ဏ ၾကီးက ဒီလိုေရးရတာ

ေမမီစိုးက သူ႕စာအုပ္ကို ေထာင္ၿပလိုက္သည္။

ေမမီစိုး

ဆရာမ၏ အသံက မိုးခ်ဳန္းသလို ၿမည္ဟီးသြား၏ ။ေမမီစိုး၏ လက္ထဲမွ စာအုပ္လြတ္က်သြားေလသည္ ။

ဘာၿဖစ္လို႕ စကားေၿပာရတာလဲ၊အခုခ်က္ခ်င္းခံုေပၚမွာဒူးေထာက္စမ္း၊ ဒူးေထာက္ၿပီးေရး ၊ေနာက္တခါ လႈပ္၀ံ႕ လႈပ္ၾကည္႕စမ္း၊ၾကိမ္လံုးစာမိသြားမယ္

ေမမီစိုးသည္ ခံုေပၚတြင္ ဒူးေထာက္လိုက္ရ၏။ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ေနသည္။ ဒူးႏွစ္ဖက္၏ေအာက္မွာ ဇီးေစံလား ေက်ာက္ခဲငယ္ေလးလားမသိ၊ ဖိမိလ်က္သားၿဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္ သူေနရာမေရြံရဲ ၊သည္အတိုင္းေပ၍စာေရးေနရ၏။ ၾကာေသာ္ဖိမိထားသည္႕ ေနရာက တစ္စတစ္စ နာက်င္၍လာသည္။နဖူးမွာေခြ်းေတြစို႕လာ၏ ။အတန္းထဲမွာ သူတစ္ ္ေယာက္တည္း ဒူးေထာက္ေနရသည္႕အၿဖစ္။ ဒူးေအာက္က ၿပင္းထန္လာသည္႕ ေ၀ဒနာ၊ အရွက္ႏွင္႕နာက်င္မႈ။ နာ က်င ္မႈ ႏွင္႕အရွက္။ အရွက္၊နာက်င္မႈ၊အေၾကာက္၊အေၾကာက္၊အေၾကာက္။

သည္းမခံနိုင္ေတာ႕သည္၏ အဆံုး၌ ေမမီစိုး ငိုခ်လိုက္ေလသည္။

ေအာင္မယ္..ဒူးေထာက္ခိုင္းတာေလးကို ငိုတယ္ေပါ႕။အေတာ္အငို၀ါသနာပါတယ္နဲ႕တူတယ္၊ထြက္ခဲ႕စမ္းေရွ႕ကို

ၾကိမ္လံုးသံၿဖန္းခနဲေအာက္၌ သူငယ္တန္း (ခ)သည္ တုန္လႈပ္သြားေလသည္။

ေမးခြန္….အနာဂတ္တြင္ ၾကီးၿပင္းလာမည္႕ ကေလးအတြက္ ၿငိမ္၀ပ္စြာနားေထာင္ၿခင္းသည္ တန္ဖိုးၿဖစ္ပါသလား။မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္း မ်ားအား ရိုင္းပင္းကူညီစိတ္ကိုပ်ိဳးေထာင္မေပးသင္႕ဘူးလား။

 

ၿဖစ္ရပ္ ( ၃ )

 -----------------

ကဲဟယ္

ေဒါက္ခနဲ ေခါင္းေခါက္ခံလိုက္ရေသာ ကေလးသည္ မ်က္ရည္လည္လာ၏။ မိခင္၏အားမလို အားမရၿဖစ္မႈ၊ စိတ္မရွည္မႈ တို႕သည္ ေဒါသအၿဖစ္ေၿပာင္းလဲသြားခဲ႕ၿပီၿဖစ္သည္။

ဒီေလာက္ေလးမွ မတြက္တတ္ဘူးလား…ဟင္။ ေထာင္စမ္း၊ ညာဘက္က လက္ေလးေခ်ာင္းေထာင္၊ ဘယ္ဘက္က လက္သံုးေခ်ာင္းေထာင္၊ ဟာ..ေလးေခ်ာင္းေထာင္ပါဆို၊ မေထာင္တတ္ဘူးလား။ ေလးေခ်ာင္း၊ေလးေခ်ာင္း၊ ေဟာဒီလို ေလးေခ်ာင္း

ကေလးမွာ အေရာင္ေရာင္ အမွားမွားၿဖစ္ေနရွာ၏။ သံုးၾကိမ္အေခါက္ခံၿပီးမွ လက္ေလးေခ်ာင္း ေထာင္ၿဖစ္သြားသည္။

ဟုတ္ၿပီ…ကဲ..ေပါင္းေတာ႕၊ ေလးနဲ႕သံုးေပါင္း၊ ဟဲ႕..ေပါင္းေလ၊ ဘာေၾကာင္ၾကည္႕ေနတာလဲ

တစ္..ႏွစ္..သံုး..ငါး..ေၿခာက္…

ဘာ သံဳးၿပီးရင္ဘာလဲ။ ဟဲ႕…သံုးၿပီးေတာ႕ ဘာ…လဲ၊ ဟား…တစ္ ႏွစ္ သံုးေလး ေတာင္ မေရတတ္ေတာ႕ဘူးလား ဟင္ …အဖ်င္း၊ အ ..အ၊အတံုး၊နင္ေတာ္ေတာ္ ညံ႕ပါလား။ဟိုဘက္အိမ္က မိႏြယ္တို႕ဆို  အေပါင္းအႏွဳတ္ ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္း ေၿပးေနၿပီ။ နင္ကေတာ႕ ေဆာ႕ဖို႕ပဲ သိတဲ႕ေကာင္။ သြားလက္ပိုက္

္ၿပီး တစ္နာရီတိတိ ရပ္ေန၊ သြား…ငါမၿဖဳတ္ခိုင္းေသးဘဲ လက္ၿဖဳတ္မယ္မၾကံနဲ႕၊တိုင္မွာ ၾကိဳးနဲ႕တုတ္ထားမယ္။ သံုးနဲ႕ ေလး မေပါင္းတတ္မခ်င္း ေဆာ႕ရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕

ဂဏန္းမေပါင္းတတ္သၿဖင္႕ အခန္းေထာင္႕မွာေတြေ၀စြာ လက္ပိုက္၍ ရပ္ေနရေသာ ကေလးငယ္သည္ ေလးႏွစ္အရြယ္ ္ၿဖစ္ပါသည္။

ေမးခြန္း…မိခင္သည္ စာတတ္သည္ဟု သူကိုယ္သူ ေၿပာလွ်င္ သင္ လက္ခံပါမည္လား ။

 

( Nay Moe Lwin ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူပါသည္။ဘေလာ့ဂ္အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။)

Photo --crd